De mensen die mij al een tijd volgen weten dat mijn weg naar het erkennen en werken met mijn gave niet echt heel makkelijk is geweest. Ik heb heel wat drempels, kuilen en bergen op mijn weg overwonnen. Nu terugkijkend stel ik mezelf steeds vaker de vraag, had het ook makkelijker gekund ? Ik denk zeker van wel. Maar ik ben er ook van overtuigd dat je juist door de hobbels en de bergen te trotseren je altijd iets leert. Wat je ook weer mee kunt nemen in je lessen naar anderen. En natuurlijk heeft ieder mens zijn lessen te leren. Maar toch he als ik diep diep diep in mijn hart kijk weet ik nu dat ik veel sneller dit pad had kunnen bewandelen.
Door angsten sneller onder ogen te zien en ermee aan de slag te gaan. Begrijp me niet verkeerd ik heb heel wat gedaan aan persoonlijke ontwikkeling en heb genoeg hulp gezocht en dat doe ik tot op de dag van vandaag nog steeds. Maar ik kijk nu even naar de keuzes die ik vrijwillig maakte.
De keuze bij die mannen te blijven die me geen liefde gaven of konden geven, te lang in een baan blijven hangen dat soort dingen. Dan lijkt het net alsof je constant in een vechtmodus zit, althans voor mij voelde het wel zo. Ik moet altijd vechten voor dat wat ik wil, om dan nu in te zien dat dat helemaal niet was wat ik wilde. Het grootste inzicht is voor mij toch wel geweest dat ik had moeten luisteren naar wat mijn gevoel zei. Altijd al gezegd heeft, en natuurlijk is het lastig om te navigeren op je gevoel. Wij mensen zijn gemaakt om vooral verstandige keuzes te maken. Want dan kun je het naar jezelf rechtvaardigen in de zin van dat je er goed over nagedacht hebt.
Als ik naar mijn gevoel geluisterd had dan was mij leven waarschijnlijk heel anders verlopen, maar had ik dingen willen missen ? Nee dat niet, maar ik had wel sneller knopen door willen hakken. Mijn gevoel gevolgd op het moment dat ik erachter kwam dat de ander echt niet voor je gaat zoals jij dat voor de ander gaat. Sneller gestopt met mijn werk omdat het geen voldoening meer brengt. Heel vermoeiend als je erover nadenkt dat je zo lang in zaken blijft hangen terwijl je zelf heel goed weet het geen zin meer heeft om zo door te gaan.
Door elke dag bewust meer tijd aan mezelf te besteden, merk ik dat ik meer op mijn gevoel navigeer en erop vertrouw dat ik daar kom waar ik zijn wil. En dat ik doordat ik mijn gevoel durf te vertrouwen ik ook makkelijker oude patronen doorbreek die me niet meer dienen.