Soms kan het leven best pittig zijn, ieder huisje heeft zijn kruisje en je weet nooit waar een ander doorheen gegaan is of nu doorheen gaat. Sommige mensen zijn zo vol oordelen en ik heb besloten dat ik daar los van wil zijn en dat gaat niet altijd zonder slag of stoot. Het zit er zo ingesleten overal een mening over te hebben en deze ook vooral uit te spreken. En niet dat daar iets mis mee is, maar ik merkte dat het mij super veel energie kostte en ik koos ervoor dat ik dat niet meer wilde. Leven en laten leven.
Loslaten van oordelen houdt ook in dat ik geen oordeel meer vel over mezelf maar dat ik leef vanuit volledige overgave en doen vooral wat goed voelt voor mij. Overgave waarin ik alle (schijn) zekerheden loslaat en leer te vertrouwen op dat wat er op mijn pad komt goed is voor mij.
Als ik me focus op wat mij gelukkig maakt, dat mijn gezin en mijn geliefden gelukkig en gezond zijn dan is er niets anders dat telt. Ik wil mijn kracht niet meer uit handen geven door me iets aan te trekken van wat een ander vindt of zegt. Want dat is namelijk wat je doet, je geeft je kracht uit handen. Je geeft iemand anders de power om jou te laten voelen zoals jij je voelt op het moment dat iemand iets vervelends zegt. Het kan zijn dat iemand een off-day heeft of iets vreselijks doormaakt en dat jij dan diegene bent die een opmerking incasseert kan gebeuren, maar het gaat erom wat je ermee doet.
Door volledig los te laten en in het volledige vertrouwen te stappen dat wat er ook gebeurt het heus wel goedkomt met mij (het is al goed, het kan alleen maar beter worden) is er een rust over me heen gekomen die ik nog nooit eerder ervaren heb. Ik heb keuzes gemaakt en heel wat obstakels overwonnen om te zien dat je niet altijd hoeft te vechten. Je hoeft niet altijd de moeilijke weg te volgen, het kan ook gemakkelijk.
En er zijn elke dag 100000 dingen die je op kunt noemen waarom je je ellendig voelt of waarom je niet doet wat je zou willen doen, Maar er is altijd een lichtpunt, ook in je donkerste dagen en er is altijd een reden om wel een stap te nemen, hoe klein deze ook mag zijn, vertrouw daarop. Het heeft mij zoveel gebracht om zonder oordeel naar mezelf te gaan luisteren. Door oneindig veel excuses voor mezelf op te sommen zette ik mezelf on hold. Door angsten die niet eens reëel waren hield ik mezelf klein.
Tot het moment kwam dat ik brak en ik besloot los te laten en los te zijn van oordelen. Naar mezelf, naar anderen. Iedereen leeft zijn leven op zijn manier en voor mij heeft dit grootser uitgepakt dan ik ooit had durven dromen. De hele puzzel schuift in elkaar.
Al die jaren dat ik obstakels overwon en bergen beklom hebben geleid naar een bepaald punt, een punt dat ik binnenkort met je zal delen. Ik voel me vrij en bevrijd en dat is wat ik ook wens voor jou.