Verjaardagen
Verjaardagen zijn eigenlijk stiekem de hel op aarde, mensen komen langs voor koffie en taart en jij rent je suf, iedereen zit lekker en aan het einde van de dag ben je helemaal gesloopt. Dat ben je eigenlijk al voordat er ook maar iemand een stap in je huis heeft gezet. Want laten we niet vergeten wat daar allemaal aan vooraf gegaan is, op tijd mensen uitnodigen, al het eten verzorgen (van taart, tot borrelhapjes, tot avondeten, tot toetje, drank, limo en dat soort meuk), wat gaan de kinderen doen, wat als het slecht weer is, want we zijn allemaal in het voorjaar jarig.
Verjaardagen worden bij de meeste mensen gevierd tussen bepaalde tijden, maar bij ons is dat (schijnbaar) nooit van toepassing. Als ik zou zeggen het is van 1200 tot 1700 uur, dus na de lunch en voor het avondeten dan zou ik om 1800 uur nog met mensen zitten, dus eten heb ik al ingecalculeerd, het kan met mijn roots te maken hebben, daar draait namelijk alles om eten, maar dat maakt de stress er niet minder om. Voordat er mensen komen moet het huis ook nog schoon (in mijn hoofd hè en als iedereen weg is kun je het nog een keer doen). Joehoe, wat een feest !
Toen Corona opeens om de hoek kwam kijken kon er helemaal niets meer. En heel veel mensen hebben last gehad van het feit dat het sociale stuk wegviel, wat ik me in veel gevallen ook heel goed voor kan stellen! Maar als ik heel eerlijk ben vond ik het best fijn (buiten het feit dat ook ik mijn ouders en zus moest missen). Je moest niets, je kon gewoon immers helemaal niets en daarmee viel de druk weg. Natuurlijk vond ik het sneu voor de kinderen dat zij hun verjaardag niet konden vieren, maar gelukkig waren ze toen een stuk kleiner en vierden wij het in huis zo groots mogelijk.
De druk van het overal (in een kring) aanwezig moeten zijn, sociaal moeten zijn viel weg en ik heb daar echt heel erg van genoten. Zo erg zelfs dat we besloten dat wij ook geen 25-30 mensen/kinderen meer over de vloer wilden hebben om een verjaardag te vieren. Zo erg zelfs dat we het alleen nog maar vieren met onze naaste familie. En als er iemand aan komt waaien is dat ok hoor, maar in de basis vieren we het klein en houden we het klein. Wij gaan daar schijnbaar erg goed op. Zo kan ik in alle rust alles voorbereiden en heb ik ook nog tijd om zelf sociaal wenselijk gedrag te vertonen. :-).
En voordat ik mensen voor het hoofd stoot, als jij je verjaardag groots wilt vieren moet je dat zeker doen. Het maakt mij niet uit, al komen er 100 mensen, of mensen die het zielig vinden voor onze kinderen, nou geloof me maar als ik zeg dat zij heus niets te kort komen. Het gaat om de stress die wegviel en de rust die ervoor in de plaats kwam. Van weken eerder starten om alles in huis te halen tot een week van tevoren lekker alles bestellen bij de supermarkt en op de dag zelf lekkere gebakjes halen bij de bakker (van taart stapten we ook af omdat ik altijd heel veel over had en nu kan iedereen zijn lievelingsgebakje uitzoeken, dus ook minder verspilling). En ja op een gebakje passen ook kaarsjes die je uit kunt blazen, no worries, anders kun je ook nog kiezen voor een cijferkaarsje.
Anyways, geen stress geen gedoe geen getrut niets, alleen maar gezelligheid en lekker eten. En dat is volgens mij waar het om draait bij het vieren van een verjaardag. Niet om stress en rennen en zelf niets van de dag meekrijgen. Oh nee ik vergeet het belangrijkste natuurlijk, cadeautjes, vooral cadeautjes daar zijn we hier ook allemaal erg gek op…..