Toxiciteit
Soms denk je heel lang dat je iets nodig hebt, waar je echt niet zonder zou kunnen. En wat dat is, is voor iedereen anders. Als ik dat op mijn leven betrek dan zijn dat de “foute“ mannen. Mannen die heel erg goed in de markt liggen, mooi kunnen praten, die elke vrouw wil bladiebladiebla.
Nu ben ik gelukkig getrouwd en hebben mijn man en ik een sterke relatie, dezelfde harde humor, kunnen we op elkaar bouwen en is er wederzijds respect en liefde. We ondersteunen elkaar in het behalen van elkaars doelen en helpen elkaar waar mogelijk onze dromen te verwezenlijken. Natuurijk knalt het hier in huis ook heus, het is echt niet alleen maar gezellig. Maar ook dat hoort erbij, je bent beiden immers ook een individu met een (hele erge) eigen wil en mening. En af en toe ruzie maken vind ik ergens sadistisch genoeg, best fijn.
Maar goed de foute man. Ik ben er best een aantal tegengekomen in mijn leven en ik geef het eerlijk toe ik ben ook meer dan eens de “andere” vrouw geweest, maar dat was nooit iets wat lang duurde. Die mannen hadden 1 ding gemeen, ze deden vooral wat ze zelf graag wilden en hielden totaal geen rekening met mij. En als ik zeg totaal niet, dan bedoel ik ook totaal niet. Dat zou al een hele grote rode vlag moeten zijn an sich. En toch bleef ik erin hangen. Ik beet me er bijna in vast als een pitbull. Waarom eigenlijk ? Als ik spreek voor mezelf dan hoopte ik dat ik de vrouw zou zijn die het voor elkaar kreeg, waarmee het wel lukte. Maar naarmate ik ouder word zie ik in dat het gewoon helemaal nooit hun intentie was om de “relatie” met mij serieus te nemen.
En als je denkt dat mij dit 1 x gebeurde nee joh… Het gebeurde me vaker, ik liet het gebeuren is beter gezegd. Dat je denkt (of jezelf voorhoudt) deze man is het echt helemaal voor mij, terwijl je zelf ook wel weet dat het niet de juiste persoon is voor jou. Het duurde dus even voordat het kwartje viel. Best wel een hele tijd zelfs. Want ik was ook constant bang om die man te verliezen, terwijl ik hem helemaal niet had (voor zover je iemand kan hebben uiteraard).
Nu ik een volwassen relatie heb zie ik pas hoezeer ik mezelf tekort heb gedaan al die jaren. Ik verlangde echt naar een volwassen relatie, en hoewel ik niet romantisch ben aangelegd voelde ik wel het verlangen naar echte liefde, het mooie plaatje. Maar ik kon dat alleen maar bereiken door mijn eigen patroon te doorbreken. Want ik voelde aan alles dat de dingen niet klopte en vooral ook dat ik zeker niet de enige was voor hem (hen). Pas toen ik kon zeggen dit is niet goed genoeg voor mij, en ik wens alleen nog het allerbeste voor mezelf, veranderde het verhaal.
En in deze relatie zaten ook genoeg opstart struggles, onzekerheden en gedoe, maar dat hoort er ook bij. Het blijft natuurlijk eng om je kwetsbaar op te stellen en je open te stellen. Maar er was een verschil, ik zag dat hij ook zijn best deed. Door te laten zien dat hij niet in de categorie “foute man” viel, dat ik ruimte kreeg als ik dat nodig had, maar bovenal behandelde hij me met liefde en respect, en dat doet hij nog steeds.
Als ik nu vrouwen spreek in mijn praktijk over de liefde laten ze vaak alles afhangen van de ander. Hij moet laten zien dat hij om mij geeft, hij moet maar eens moeite voor mij doen. Maar ik probeer mijn cliënten ook altijd hun eigen aandeel te laten zien. Wat doe je er zelf aan? En is dit echt de persoon die je naast je wilt ? Confronterende vragen, die wel zorgen voor de grootste doorbraken. Ik ben natuurlijk altijd voor de liefde, maar wel als het voor alle partijen goed voelt en eerlijk is. En uiteindelijk is het altijd iemands eigen keuze om te gaan of te blijven.
Echter, als je goed naar jezelf durft te luisteren (en ja ik weet dat dat heel moeilijk is) weet je al heel snel of iets goed voor je is of niet. Je hoofd kan je nog zo voor de gek houden, maar je hart liegt nooit. Ook al wil je nog zo hard vasthouden omdat je DENKT dat je niet zonder kunt, je kunt het wel !
In deze blog vertel ik over de liefde, maar het kan werkelijk alles zijn wat jou momenteel klein houdt. Geloof me, als je het toxische loslaat, komt er iets moois en echts voor terug. En dat gun ik jou met heel mijn hart.